پنجشنبه 9 تیر 1384

معلوم است چه کسانی نمی‌گذارند زندانی‌ها آزاد شوند، گفتن ندارد

http://roozonline.com/‎‏08‏interview/‎‏007491‏‎.shtml
گفتگوی "روز" با عمادالدين باقی

‏۱۵ خرداد ۱۳۸۴ ‏

نتیجه دیدار با مسئولین دفتر آقای هاشمی شاهرودی چه بود؟
والله ما رفتیم تو. نیم ساعتی صحبت کردیم، و بعد من خواهش کردم اجازه بدهند دونفر دیگرهم بیایند. بعد ‏دکتر یزدی ومهندس سحابی آمدند و مفصل صحبت کردیم. آنها قول دادند حرف های ما را به آقای هاشمی ‏شاهرودی منتقل کنند. البته من به آنها گفتم خوب است این را هم منتقل کنید که اینها قصدشان یک اقدام ‏مدنی مسالمت جویانه بوده، و برای همین حتی از روز قبل هم اعلام نکردند که حادثه سازی بشود. که این ‏موضوع هم تلفنی به آقای شاهرودی منتقل شده. ایشان هم گفته وقتی برگردد تهران در این زمینه اقدام می ‏کند. البته به نظر می رسد این اراده هم وجود دارد که زندانی ها آزاد شوند، ولی چون در رسانه ها اعلام ‏شد، بعضی افراد دلخورشدند ولی با توضیحاتی که برایشان داده شد، سعی کردند دلخوری ها را برطرف ‏کنند.‏
منظورتان چه کسانی است؟ یا وقتی می گویید اراده‌ای وجود دارد که رئیس قوه قضاییه هم نتواند کار ‏کند، به کدام صاحب اراده اشاره می‌کنید.
روشن است. در قوه قضاییه نیروهایی هستند که در مورد پرونده های سیاسی و مطبوعاتی ها تصمیم ‏گیری می کنند و رئیس قوه در این حوزه خیلی قدرت عمل ندارد. مشخص است چه کسانی هستند. گفتن ‏ندارد! یک تیم هستند. یک گروهند. ولی به هر حال ما بعد از این چهار روز تعطیل پیگیری و اطلاع ‏رسانی می کنیم.‏
این کار به همین سه زندانی ختم می شود یا به همه زندانیان سیاسی؟
این بحث الان در خصوص این سه نفر است.‏
بقیه چی؟ ناصر زر افشان؟ دانشجویان؟
گام به گام باید جلو رفت دیگر. الان شرایط زندانی ها یک جور نیست، بعضی حکم ندارند، بعضی ‏مرخصی های طولانی دارند، گام به گام باید کارکرد.در این مرحله زندانیان ملی ـ مذهبی هستند و بعد ‏بحث قاضیان است. وقتی عبدی که هم پرونده اوست تبرئه شده، دلیلی ندارد قاضیان در زندان بماند. ‏پرونده او هم باید به همان شعبه برود و قاعدتا به همان نتیجه برسد. بعد هم باید رفت سراغ بقیه و به ‏مسائل شان رسیدگی کرد.‏
پرونده خود شما بسته شد؟
نه، متوقف شد، به خاطر انتخابات، تاببینیم بعد چه می شود.‏
چه می شود؟
پرونده های ما که خیلی حقوقی نیستند، بیشتر سیاسی هستند و منویات سیاسی در آنهاست. بستگی به ‏شرایط و اوضاع و احوال دارد. اگر اوضاع و احوال اجازه بدهد، اجرا می کنند، اگر ندهد، اجرا نمی کنند ‏و معلق نگه می‌دارند. ولی در هرصورت ما که به این وضعیت عادت کردیم. من در نامه ای به آقای ‏شاهرودی نوشتم: برای من علی الحسنین است، یعنی به هر حال هم این طرفش خیر است، هم آن طرفش. ‏اعتقاد من این است که هرچه پیش بیاید، نتیجه اش خیر است، زندان هم بروم مهم نیست، اگر این زندان ‏رفتن باعث بشود که به اندازه یک ضرب المثقال دموکراسی،حقوق بشر و آزادیخواهی در کشور ما ‏پیشرفت بکند،ما ناراحت نیستیم، استقبال هم می کنیم. اگز ثمراتی داشته باشد، این طرف و آن طرفش ‏اهمیتی ندارد.‏